Nichiren Shōnin (日蓮聖人), czczony jako Wielki Mistrz Ostatniego Dnia Prawa, urodził się 16 lutego 1222 roku (era Jōkyū, 4. rok, 2. miesiąc, 16. dzień) w skromnej rodzinie rybaków w Kominato, na Półwyspie Bōsō, obecnie części prefektury Chiba. Legenda głosi, że jego narodzinom towarzyszyły niezwykłe pomyślne znaki (奇瑞, kizui): kwiaty lotosu kwitnące na morzu, krystalicznie czyste źródła wytryskujące w ogrodzie jego rodziny i inne niezwykłe zjawiska.
Nichiren Shōnin przyszedł na świat rozdarty niepokojami społecznymi i nękany klęskami żywiołowymi i epidemiami. Zaniepokojony niezdolnością powszechnych praktyk buddyjskich, takich jak śpiewanie Namu-Amidabutsu (念仏), do rozwiązania tak głębokiego cierpienia społecznego i osobistego, poświęcił się poszukiwaniu ostatecznej prawdy buddyzmu. W wieku dwunastu lat wstąpił do buddyjskiego kapłaństwa w Seichōji (清澄寺), pobliskiej świątyni, rozpoczynając trwającą całe życie podróż rygorystycznych studiów. Przez dwie dekady zagłębiał się w buddyjskie pisma w Kioto, Narze i innych ośrodkach naukowych Japonii, ostatecznie rozpoznając, że Sutra Lotosu zawiera esencję nauk Buddy. Zrozumiał, że ostateczny zamiar Buddy został ujawniony w ostatnich ośmiu rozdziałach sutry, znanych jako Honmon Happon (本門八品), które nauczają, że sednem praktyki buddyjskiej jest śpiewanie Odaimoku (御題目), świętej inwokacji Namu Myōhō Renge Kyō (南無妙法蓮華経).
28 kwietnia 1253 roku, w wieku trzydziestu dwóch lat, Nichiren Shōnin ogłosił swoją przysięgę propagowania Odaimoku, potwierdzając ją jako naukę przeznaczoną specjalnie na Ostatnie Dni Prawa (Mappō, 末法), erę przepowiedzianą w sutrach jako pełną upadku i zamętu.
Szesnasty rozdział Sutry Lotosu, Okres życia Tathagaty (如来寿量品), ujawnia wieczną naturę Buddy jako Pierwotnego Buddy, którego istnienie obejmuje nieskończony czas. Wszyscy inni Buddowie są opisani jako tymczasowe emanacje tej wiecznej prawdy. W 21 rozdziale, Nadprzyrodzone moce Tathagaty (如来神力品), Budda powierza Wyższą Praktykę Bodhisattwy (Jōgyō, 上行菩薩) świętą misję rozprzestrzeniania Sutry Lotosu w epoce Mappō.
Dwie dekady po poświęceniu się propagowaniu Odaimoku, Nichiren Shōnin doszedł do głębokiego zrozumienia, że nie jest nikim innym, jak reinkarnacją Wyższej Praktyki Bodhisattwy, której misja została bezpośrednio powierzona przez Pierwotnego Buddę. Sutra Lotosu przepowiedziała, że ci, którzy będą propagować jej nauki w epoce Mappō, staną w obliczu poważnych prześladowań, w tym wygnania i prób egzekucji, ale będą chronieni przez Bóstwa Strażnicze Dharmy. Nieustanne zmagania Nichirena Shōnina, naznaczone wygnaniami i zagrażającymi życiu próbami, idealnie wpisywały się w te przepowiednie, potwierdzając jego rolę jako spełnienia proroctwa Buddy.
Od tego momentu Nichiren Shōnin wypełniał swoją misję z niezachwianą determinacją, ogłaszając Namu Myōhō Renge Kyō jako uniwersalną ścieżkę do oświecenia. Kontynuował swoje wysiłki aż do swojej śmierci w 1282 roku w wieku 61 lat, pozostawiając po sobie spuściznę, która oświetla prawdziwe nauki Sutry Lotosu dla przyszłych pokoleń.
Gdyby Nichirena Shōnina nie pojawił się na świecie w epoce Mappō, ludzkość nie zetknęłaby się z głęboką prawdą Sutry Lotosu. Z tego powodu członkowie Honmon Butsuryū Shū czczą go jako jednego z trzech wielkich mistrzów tej tradycji, honorując jego niezmierzony wkład w propagowanie wiecznej mądrości Buddy.
