Od najdawniejszych czasów Sutra Lotosu była czczona jako „król sutr”, „najdoskonalsza sutra” oraz „prawdziwe nauki Buddy”. Jest to najsłynniejsza buddyjska sutra, szeroko szanowana i czczona na całym świecie.
Historycznie, Budda Siakjamuni, urodzony w Indiach, osiągnął oświecenie w wieku trzydziestu lat. Przez następne pięćdziesiąt lat głosił niezliczone nauki, aby prowadzić ludzi ku przebudzeniu. Jednak dopiero w ostatnich ośmiu latach swojego życia objawił swoje ostateczne nauki—Sutrę Lotosu, która zawiera esencję wszystkich jego wcześniejszych nauk.
Po raz pierwszy Budda Siakjamuni wygłosił doniosłe oświadczenie:
„Od chwili mojego oświecenia przekazywałem wam różne nauki. Jednak były one tylko tymczasowe, mające przygotować was na moje prawdziwe przesłanie—nauki Sutry Lotosu. Teraz nadszedł czas, aby odrzucić wcześniejsze nauki i przyjąć najwyższą prawdę. Od tej chwili podążajcie jedynie za Sutrą Lotosu.”
Te tymczasowe nauki zostały później zebrane w różnych innych sutrach, takich jak:
- Sutra Girlandy Kwiatów (Kegon Sutra, 華厳経)
- Sutra Agama (Agon Sutra, 阿含経)
- Sutra Wielkiego Buddy Słońca (Dainichi Sutra, 大日経)
- Trzy Sutry Czystej Krainy (Jodo Sanbu Sutra, 浄土三部経)
Łącznie te pisma nazywane są Nizen-Shokyō (爾前諸経), co oznacza „Sutry sprzed Sutry Lotosu”. Termin Nizen (爾前) oznacza „nauki przekazane przed Sutrą Lotosu”, natomiast Shokyō (諸経) odnosi się do „wszystkich sutr z wyjątkiem Sutry Lotosu”.
Budda Siakjamuni początkowo nauczał tych Sutr sprzed Sutry Lotosu, aby stopniowo przygotować ludzi na głęboką mądrość Sutry Lotosu—podobnie jak dziecko najpierw musi nauczyć się podstaw matematyki, zanim opanuje zaawansowaną algebrę.
Dlaczego Sutra Lotosu przewyższa inne sutry?
Chociaż wszystkie sutry buddyjskie pochodzą od tego samego Buddy, praktykowanie jedynie Sutr sprzed Sutry Lotosu nie prowadzi do stanu Buddy. Te wcześniejsze nauki służą jako wstępne przygotowanie, ale tylko Sutra Lotosu pozwala praktykującym gromadzić Kudoku (zasługi) i osiągnąć oświecenie.
Sutra Lotosu składa się z dwudziestu ośmiu rozdziałów, podzielonych na dwie główne sekcje:
- Shakumon (迹門) – Brama Tymczasowa (Pierwsze 14 rozdziałów)
- Honmon (本門) – Prawdziwa Brama (Ostatnie 14 rozdziałów)
Podział ten przedstawia dwa odrębne aspekty nauk Buddy.
- Shaku (迹) w Shakumon oznacza „cień” lub „ślad”, podczas gdy Hon (本) w Honmon oznacza „prawdziwy” lub „autentyczny”.
- Mon (門) oznacza „bramę do stanu Buddy”—nauki prowadzące praktykujących do oświecenia.
Chociaż Sutra Lotosu jest najwyższą nauką, to w jej ramach Shakumon jest nadal traktowany jako tymczasowy, jedynie cień głębszej prawdy ukazanej w Honmon.
Innymi słowy, nauki Shakumon przewyższają Sutry sprzed Sutry Lotosu, ale pozostają niekompletne. Pełna moc Sutry Lotosu leży w Honmon, ostatecznym objawieniu prawdziwej natury Buddy.
Różnica między Shakumon a Honmon
Kluczowa różnica między Shakumon a Honmon leży w postaci Buddy, który je głosi.
Podczas Shakumon, Siakjamuni ukazuje się w swojej historycznej formie—jako książę, który w wieku dziewiętnastu lat zrzekł się królewskiego statusu, osiągnął oświecenie w wieku trzydziestu lat i odszedł w wieku osiemdziesięciu. W tej tymczasowej formie przekazał zarówno Sutry sprzed Sutry Lotosu, jak i nauki Shakumon zawarte w Sutrze Lotosu.
Natomiast w Honmon Budda ujawnia swoją prawdziwą tożsamość jako Odwieczny Pierwotny Budda. Objawienie to znajduje się w Rozdziale 16 Sutry Lotosu, „Czas Życia Buddy” (如来寿量品第十六).
Aby prowadzić i zbawiać wszystkie istoty, Siakjamuni narodził się jako zwykły człowiek, ukazując, że oświecenie jest dostępne dla każdego. Jednak jego prawdziwa egzystencja przekracza czas, a on sam naucza i prowadzi istoty od odległej przeszłości.
Teraz zagłębmy się w to, kim jest Pierwotny Budda.
Next Article >>
The Primordial Buddha—the True Form of the Buddha (3/11) >>
